De 12-jarige Cato heeft genoeg van haar vader. Hij is er wel, maar het voelt alsof hij niet echt bestaat. Hij staart alleen maar voor zich uit, opgesloten in zijn eigen wereld. Haar moeder is er écht niet, ze overleed toen Cato werd geboren. Een enkele foto en een rode zomerjurk zijn de enige sporen die ze heeft achtergelaten. Alsof dat nog niet genoeg is, dringt de bemoeizuchtige buurvrouw Cornelia zich steeds meer op aan Cato en haar vader...

Op school vinden klasgenoten haar maar vreemd, maar dat stoort Cato niet, ze is toch liever alleen. Ze trekt er graag op uit, speurend naar onbekende plekken en fotograferend wat anderen niet eens opmerken.

Dan, op een avond, krijgt haar vader een mysterieus visitekaartje van een onbekende vrouw: "Mevrouw Kano’s bioscoop. Films die nergens draaien, maar die je altijd al had willen zien."

In een verlaten bioscoop biedt mevrouw Kano iets ongelooflijks: tijdreizen. Met slechts een foto en een object kan ze herinneringen tot leven wekken. Ze helpt mensen hun verleden opnieuw te beleven, en gaat dat Cato ook leren.

Durft Cato haar moeder op te zoeken? Zal haar vader ooit wakker worden? En wie is mevrouw Kano eigenlijk?

Films die nergens draaien is in 2024 verkozen tot de nummer 1 van de Grote Vriendelijke 100. En terecht! Het is een magisch verhaal dat de realiteit van rouw en verlies op indrukwekkende wijze weergeeft. De mysteries die Cato samen met de lezer ontrafelt, zijn meeslepend, en het taalgebruik is zo rijk en beeldend dat het verhaal zich als een film in je hoofd afspeelt.

Tijdens het lezen van Films die nergens draaien is het wegpinken van een traantje bijna onvermijdelijk, zowel voor kinderen als volwassenen. Dit boek is een waardevolle toevoeging aan elke boekencollectie voor gevorderde lezers vanaf 10 jaar.

‍